Vorig jaar heb ik meegedaan aan de jaarlijkse wedstrijd van de Nederlandse Hoedenvereniging en dit jaar kon ik geen reden bedenken om niet opnieuw mee te doen. Voor de wedstrijd 2021 werd gevraagd om een heren of dames (cocktail) hoed of hoofdcreatie te ontwerpen van panama stro. De deelnemers aan de wedstrijd ontvingen een ‘verrassingspakket’ (de inhoud van alle pakketten was verschillend) met daarin een lichtbeschadigde panama capeline (waarvan de rand gerafeld is bijvoorbeeld) en afsnijsels die ontstaan bij de transformatie van stro capeline naar hoed.

Het idee achter deze uitdaging is dat je als creatieveling niet altijd met nieuw materiaal hoeft te werken, maar ook in staat moet zijn om vanuit bestaande dingen iets nieuws te maken. Geheel in lijn met het huidige streven naar duurzaamheid. Aanpassen van het materiaal mocht. Toevoeging van andere materialen mocht alleen als versiering of garnering. Het pananma moest de hoofdrol blijven spelen.

Prima thema natuurlijk, ik gebruik graag restanten, of hergebruik materialen. Maar voor mij een moeilijker, stug materiaal, waar ik zelf niet vlug voor zal kiezen. Een extra uitdaging dus. Vòòr de ontvangst van het pakket, gingen er allerlei gedachten door mijn hoofd. Na opening van de doos, het voelen aan het materiaal en het bedenken van het ontwerp bleef echter één thema steeds maar weer terugkomen. Een tropenhoed met vlinders.

De losse randen zijn ontpopt tot vlinders die gevangen worden in een net; een restant van een theaterkostuum met een handvat van bamboe uit de tuin. De katoenen kantjes zijn overgehouden aan Hoedjesdag in de Kantfabriek. Alles in dezelfde aardtinten. De capeline was bijna intact dus het wegsnijden van de rand zou jammer zijn. Geen nieuwe aankopen, geen restjes, maar leuke metamorfoses!

Dit keer ga ik zeker kijken naar de prachtige inzendingen. De tentoonstelling is in het CODA te Apeldoorn. Daar en op facebook kan nog gestemd worden voor de publieksprijs.

De aanleiding, het proces en het eindresultaat van mijn hemelse hoed, is een verhaal op zich.

In 2019 ben ik met Tineke gaan kijken naar de wedstrijdhoeden van de Nederlandse Hoedenvereniging. Vooraf heb ik toegezegd, dat als ik zou denken te kunnen wedijveren met “de minste” hoed, ik dan mee zou gaan doen. Het resultaat was een inschrijving voor de wedstrijd van 2020. Thema; “hemelse hoed”.

Mijn gedachten gingen al snel richting het hiernamaals, ook al twijfel ik over het bestaan daarvan in de kerkelijke zin. Steevast kijk ik bij het woord hemels wel naar boven, naar de lucht en de wolken, dus dat was een houvast. Het verwerken van het verlies van mam in juli 2019 bracht me op allerlei symbolische benaderingen van de verschillende randen die ik toe wilde passen op de hoed. De drie randen, van verschillende materialen zouden de drie kinderen en hun eigen, verschillende karakters weergeven. Zo werd de hoed steeds duidelijker in mijn hoofd en op de schetsen. Bij het leegruimen van het ouderlijk huis namen we als allerlaatste een inbouwkast onder handen. Ik pakte een pakketje en heb dit instinctief terzijde gelegd. Thuis gekomen bleken het de restanten te zijn van mam’s zelfgemaakte trouwjurk. Zelf kleding maken, een ambacht dat we als kinderen alledrie spelenderwijs hebben geleerd. Hoewel mam geen hoeden wou dragen, kon ze wel waarderen dat ik me dit ambacht eigen wou maken.

De naam van de hoed werd “wolkenhemel”. Met de inspiratietekst “Kijk omhoog naar de hemel en je ziet.. wolken. Gebruik je fantasie en zie een dikke wolkendeken van vilt of een sluierachtige bewolking in sinamay. Kleine schapenwolkjes, in het kant van mijn moeders trouwjurk liggen in de bovenste laag. Tussen de luchtlagen zijn stapelwolken te zien met een enkel dauwdruppeltje.”

Vanwege emotionele waarde zal ik deze hoed met kant (1964, trouwjurk van mam) niet verkopen.

“Mooie verwerking van kant over de bol en mooi persoonlijk verhaal” schreef de jury. Bij de publieksstemmen eindigde mijn hoed op de derde plaats.

Leuk om mee te mogen doen!

De Pottenbakkers uit Zeilberg bestaan 55 jaar en sluiten met hun jubileumviering aan bij het thema Deurne Uit de Kunst! In het paviljoen wordt kunst vertoond in allerlei disciplines. Je ziet er o.a. beeldhouwkunst, glastechniek, bewegende kunst en technische expertise, abstracte vormgeving, houtsnijkunst, hoeden maken, keramische kunst en doorlopende artistieke kleinkunst. Kunstenaars met een band met Zeilberg zijn aanwezig en geven demonstraties en uitleg.

Wat een fijne dag was het weer op 1 september. Drie hoeden in de kleuren van de Italiaanse vlag pasten mooi bij het thema. Het was lekker druk en supergezellig. Dank voor de organisatie Perron 15 en VINI.nl!

Niet voor de hele week, maar slechts één dag. Een pop-up atelier zogezegd. Je kunt ook een dag-atelier hebben en ’s avonds geen atelier. In mijn atelier voor één dag heb ik heerlijk gewerkt. Benieuwd naar de foto van de zwarte baret met gele bloemen die ik heb verkocht.

We hebben heel wat aanspraak gehad vandaag. Prachtig weer was het voor deze supergezellige Italiaanse dag. En wat een heerlijke afsluiting met alle betrokkenen. Dank voor de organisatie Perron 15 en VINI.nl!